Το Mουσείο

Το Μουσείο στεγάζεται σε ένα ιστορικό διώροφο αρχοντικό με εσωτερική αυλή. Πρόκειται για την οικία Λασσάνη, αντιπροσωπευτικό δείγμα παλαιού αθηναϊκού σπιτιού της Οθωνικής περιόδου. Οικοδομήθηκε γύρω στο 1840, σχεδόν ταυτόχρονα με τα ανάκτορα του Όθωνα, του πρώτου βασιλιά της Ελλάδας.

Ιδιοκτήτης του σπιτιού ήταν ο Γεώργιος Λασσάνης, μέλος της Φιλικής Εταιρίας, αγωνιστής της Επανάστασης του 1821 και λόγιος. Μετά την Επανάσταση, έγινε ο πρώτος Νομάρχης Αττικής και Βοιωτίας, διετέλεσε επίσης Υπουργός Οικονομικών και, αργότερα, Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Στρατιωτικών.

Το Μουσείο Ελληνικών Λαϊκών Μουσικών Οργάνων «Φοίβος Ανωγειανάκης» – Κέντρο Εθνομουσικολογίας (ΜΕΛΜΟΦΑΚΕ) εγκαινιάστηκε στις 6 Ιουνίου 1991.

Το Μουσείο ιδρύθηκε το 1991, με στόχο να διαφυλάξει και να αναδείξει τη μοναδική στο είδος της συλλογή ελληνικών λαϊκών μουσικών οργάνων του μουσικολόγου και θεμελιωτή της έρευνας για τα λαϊκά μουσικά όργανα στην Ελλάδα, Φοίβου Ανωγειανάκη.

Στις αίθουσές του εκτίθεται σήμερα ένα μέρος των οργάνων των συλλογών του. Τα υπόλοιπα φυλάσσονται στους αποθηκευτικούς του χώρους και είναι προσβάσιμα στους ερευνητές. Το Μουσείο διαθέτει επίσης σημαντικά μουσικολογικά αρχεία, ηχοθήκη, φωτογραφικό αρχείο και μία μοναδική στο είδος της μουσικολογική βιβλιοθήκη με αντικείμενο την παραδοσιακή και τη βυζαντινή μουσική.

Ανακαλύψτε τις Δράσεις  

Αποστολή του Μουσείου είναι να διατηρήσει ζωντανή τη μουσική κληρονομιά του ελληνικού λαού, να αναδείξει τον πλούτο και την ομορφιά της, να προάγει τη γνώση για τη λαϊκή μουσική και την κοινωνία που τη δημιουργεί, να διασώσει στο διηνεκές τα υλικά της τεκμήρια και να γίνει η γέφυρα που ενώνει την παράδοση με τη σύγχρονη μουσική παραγωγή.

Μεταφράζοντας τη φιλοσοφία του σε πράξη λειτουργεί ως ένα πολυδύναμο σημείο αναφοράς για τους φίλους της παραδοσιακής μουσικής και των μουσικών οργάνων.

 Υπηρετεί με γνώση και άποψη ένα τόσο πολύπλευρο και πολυεπίπεδο ζήτημα.

Διαχέει τη συσσωρευμένη γνώση και εμπειρία προς κάθε ενδιαφερόμενο: από μαθητές ως εξειδικευμένους ερευνητές, από ακαδημαϊκούς και οργανοποιούς ως κάθε απλό πολίτη που απολαμβάνει τη μουσική λαϊκή παράδοση στην καθημερινότητά του και, ενδεχομένως, είναι φορέας της.

Με τον τρόπο αυτό πυροδοτεί το ενδιαφέρον για αναζήτηση και προσφέρει την «άκρη του νήματος» σε όλους όσους επιθυμούν να ιχνηλατήσουν  τις μαγικές διαδρομές της ελληνικής παραδοσιακής και αστικής λαϊκής μουσικής.

Αν η μουσική είναι κάτι το άυλο,
τότε ένα μουσικό όργανο είναι ό,τι πιο υλικό
έχει να παρουσιάσει η άυλη τέχνη των ήχων.
Είναι μια «γέφυρα»
για να προσεγγίσουμε και να καταλάβουμε τη μουσική μιας κοινωνίας, καθώς και την κοινωνία πίσω από τη μουσική…

 Ο Φοίβος Ανωγειανάκης (1915-2003) ήταν μουσικολόγος και κριτικός της μουσικής, με καταγωγή από το Ηράκλειο της Κρήτης.  Σπούδασε βιολί, θεωρία της μουσικής και σε νεαρή ηλικία άρχισε να αρθρογραφεί σε εφημερίδες και περιοδικά. Παράλληλα ασχολήθηκε με τη μουσικολογική έρευνα στον χώρο της ελληνικής παραδοσιακής και της έντεχνης νεοελληνικής μουσικής και με τη συλλογή λαϊκών μουσικών οργάνων.

Στη διάρκεια της ζωής του, ο Φοίβος Ανωγειανάκης συγκέντρωσε όχι μόνο όργανα ως αντικείμενα, αλλά και ως οργανολογικούς τύπους, κάποιοι από τους οποίους θα είχαν χαθεί αν ο ίδιος δεν φρόντιζε να τους διασώσει. Η δραστηριότητά του αυτή, σε μια εποχή που κανείς δεν ενδιαφερόταν για τα λαϊκά μουσικά όργανα, του έδωσε το προσωνύμιο «ο τρελός με τα μπουζούκια».

Το 1978, ο Φοίβος Ανωγειανάκης δώρισε την πλούσια συλλογή του στο Ελληνικό Δημόσιο, με όρο τη δημιουργία μουσείου. Ο ίδιος το είχε οραματιστεί ως κέντρο έρευνας, με στόχο να προβάλει την ελληνική παραδοσιακή μουσική και να αναδείξει την αξία της και τη σημαίνουσα θέση που κατέχει στα Βαλκάνια και στη Μεσόγειο, στο σταυροδρόμι Δύσης και Ανατολής.

Το Μουσείο διαθέτει μία μοναδική στο είδος της μουσικολογική βιβλιοθήκη για την παραδοσιακή και τη βυζαντινή μουσική.